achter de borden.....effe zeiken !

Het woord azijnzeiken, wie kent het niet. Mooi woord, en volgens
ons is het in Katwijk uitgevonden, en wel op Nieuw Zuid. Er wordt
wat azijn geloosd na wedstrijden die niet gewonnen worden ! En geen lekkere balsamico-azijn, maar zure, ranzige azijn, uit het onderste schap, achterin.

Als het goed gaat hoor je niemand, maar zodra de resultaten wat tegen gaan vallen hoor je vaak de volgende klaagzang: 1. De trainer snapt er geen bal van. 2. Het bestuur snapt er gaan bal van, en 3. De spelers zijn zakkenvullers die er geen bal van kunnen (behalve de Kattukse jongens natuurlijk, die kunnen er niets aan doen).

Momenteel staat het eerste op een tweede plaats, vlak achter koploper Noordwijk. Aangezien er een periode-titel behaald is en er nog een flink aantal wedstrijden gespeeld moeten worden en Quick Boys zelf ook nog tegen Noordwijk en Scheveningen moet spelen, is er eigenlijk nog niets aan de hand, zou je zeggen. Maar sommige supporters hebben nu al de handdoek in de ring gegooid, nadat de resultaten de laatste paar weken wat tegenvallen. Het glas is dus al half leeg. Op zich wel goed natuurlijk, want bij andere clubs (we noemen geen namen, maar het begint met een K en het eindigt op omo)lopen ze al de polonaise als ze vijfde of vierde worden. De Quick Boys-supporters willen echter maar 1 ding, en dat is bovenaan eindigen. Een nobel streven, maar toch!

Wij hebben nog steeds halfvolle glazen, en wij zijn er zeker van dat deze glazen aan het einde van de competitie weer helemaal gevuld zullen zijn, en we zullen ze met veel plezier in onze kelen leeggieten als we eind april of begin mei op de platte kar naar het gemeentehuis rijden.

Laten we dan ook allemaal stoppen met azijnzeiken, en ook de positieve dingen zien. Na enkele dramatische seizoenen draaien we weer lekker bovenaan mee, we hebben nog alle kans om in de Tobklasse terecht te komen, Jaap van Duyn speelt volgend jaar weer op Nieuw Zuid, we hebben de meeste goals gescoord van de hoofdklasse A, we hebben een goeie nieuwe hoofdsponsor, het wordt weer lente, kortom: wat wil je nog meer ? Dus: steun je club, ook als het effe tegenzit !

En dan nog even ter overpeinzing een mooi Duits gezegde: "Eines der Probleme beim Fussball ist, dass die einzige Leute die wissen wie man spielen müsste, auf der Tribüne sitzen, du weis tog ?"

H. Anthonius

achter de borden ook op Twitter !

Zelfs wij doen aan social media. Volg ons via twitter, #achterdeborden

Sjaalman

Onze huidige voorzitter Huug van Duyn heeft altijd een QB-sjaal om. Rond het veld, in de bestuurskamer, in de kantine, overal zie je onze sympathieke huisarts met een mooie blauw-witte sjaal om lopen. Volgens geruchten draagt hij de sjaal ook als hij in bed ligt, en volgens diezelfde geruchten heeft hij zelfs een QB-sjaal om zijn nek getatoeerd, voor het geval hij de echte sjaal toch af moet doen. Wij twijfelen hier totaal niet aan ! Clubliefde, heet dat.

Wij kennen dat gevoel, want wij zouden het liefst ook de hele dag een sjaal om hebben. Dat gaat helaas niet, want het is erg lastig om als hersenchirurg of raketgeleerde (u ziet het, we hebben gestudeerd) je werk te doen met een sjaal om je nek. Gelukkig kunnen wij onze clubliefde op andere manieren botvieren. Zo hebben wij o.a. een blauw-witte badkamer, het huis is blauw-wit geschilderd (niet het hele huis natuurlijk, alleen het hout), de fietsen zijn blauw-wit (inclusief de fietstassen), lezen wij het Leidsch Dagblad alleen als er iets over QB in staat, is er in elke kinderkamer een QB-wandschildering aanwezig, en waren de kinderen eerder aangegeven bij QB als bij de bevolkingsadministratie. Dezelfde kinderen werden overigens al met het clublied toegezongen toen ze nog in mama’s buik zaten, en toen ze geboren werden was het eerste wat ze aankregen ……..u raadt het al: een QB-tenuetje ! De kinderen zijn tegenwoordig uitgedost met een blauw Kelme-trainingspak, een grijze QB-sweater, een QB-bodywarmer, een QB-muts en QB-wanten. En eigenlijk hebben wij een verschrikkelijke hekel aan voetbalschoenen met een kleurtje, maar die blauwwitte Nike’s voor die kleine waren toch wel erg mooi……

We kennen ook een gezonde rivaliteit jegens dat andere clubje uit ons mooie dorp. Zo werd de tekst op de oranje boodschappentassen die vorig jaar door de gemeente Katwijk werden uitgedeeld (Katwijk scoort…altijd) meteen gewijzigd in “Katwijk zuigt”, waarna de tassen bij het (plastic) vuil werden gedeponeerd. Tijdens EK’s en WK’s worden alleen de uit-tenues van het NL-elftal gedragen, en natuurlijk geen oranje. En als we dan toch per ongeluk langs de vuilnisbelt rijden (soms moet je wel) worden de kinderen vriendelijk doch dringend verzocht de andere kant op te kijken, anders zouden ze weleens met blindheid kunnen worden geslagen. Verder wordt er nooit voor oranje stoplichten geremd. En blauwe Rizla, geen oranje.

En dan zeggen sommige mensen nog dat Huug niet moet overdrijven, met z’n sjaal ! Nou, Huug, onze zegen heb je !

Achter de borden bij achter de borden

Hoe is het Gilde der Keurders van den Nederlandschen Wogst
eigenlijk ontstaan, zo wordt ons wel eens gevraagd. Dat zullen we
u eens even haarfijn uitleggen. U vindt dit niet belangrijk? Nou en, wij wel !

Heel lang geleden was er op het gebied van vlees natuurlijk nog niet
veel te halen. De slager had niet meer dan een varken en een koe in
z’n winkel liggen. Als je als eerste in de winkel was had je keus. Was
je laatste dan had je de vellen (onthoudt u dit goed!).

Wat kon je daar nou mee? Nou, eerst kregen de kinderen de vellen
om er mee op straat te spelen. Tenslotte is het spreekwoord “de
vellen hingen d’r an” hiervandaan gekomen. Een rugzak of een
handtas of plastic tas hadden ze in die tijd nog niet dus hingen ze de
vellen gewoon …juist... deran ! Totdat er op een gegeven moment
een neef van de tante van de slager zei: “Ik heb een oom die in
Gelderland woont. Hij vult altijd die vellen!”.

Dus dat hebben ze toen gedaan. Ze hebben van die kinderen de vellen afgepakt
en die hebben ze gevuld. Met de andere restjes vlees die de slager nog over
had. Het leek natuurlijk nergens op en smaak had het helemaal niet.
Heel toevallig kwam er net een Engelsman voorbij fietsen (links) en
ze vroegen aan hem of hij een stukje wilde proeven. Dat wilde hij
wel . Toen ze vroegen aan hem wat hij er van vond zei hij dat hij het
de “Worst meat was that he ever hat ieten”.

En zo kwamen ze aan het woord Worst. Gemaakt naar een idee uit
Gelderland. En natuurlijk gekookt, want met koken krijg je zelfs een
kokmeeuw gaar. Gelders Gekookte Worst. Dit originele recept is
natuurlijk al zo’n miljoen keer gewijzigd. Gelukkig wel, want anders
hadden wij geen werk, maar wij kijken nog steeds naar het velletje
om de wogst. Dit houdt tenslotte de wogst vol van smaak. Een
goeie wogst heeft een goed stuk vel. En zo is het.

Zo rond 1654 is het eerste Gilde opgericht.
Dit gilde keurde alles: vis, vlees, drank, alles wat ze voor handen
hadden keurden ze. En ze zijn zelf gaan experimenteren. Zo gingen
ze ook allerlei dingen roken, want het was winter, en de winters in
die tijd waren nog echt koud. Ze pleurden dus alles op het vuur om
het een beetje warm te krijgen. Zo kreeg je dus gerookte worst,
oftwel Rookworst, met een R.

Hoe het dan gookwogs werd? In de 17 de eeuw was er nog geen
logopedist, vandaar. Later zijn al die moeilijk pratende mensen zich
gaan vestigen in andere dorpen en steden. Rijnsburg en Leiden zijn
hier een goed voorbeeld van. Dit zijn dan ook nederzettingen wiens
bewoners zich op één of andere manier nog steeds afzetten tegen
de over het algemeen zeer duidelijk pratende Kattukkers. Het kan
ook natuurlijk de lengte van hun wogst zijn, want over het algemeen
zijn de wogsten in de kustdorpen vaak een stuk langer.
Dit is iets waar wij als Gilde nog steeds onderzoek naar doen, dus
daarom vragen wij u: steun het KNGOHW (het Koninklijk
Nederlandsch Gilde van den Oer-Hollandschen Wogst).
Met uw gift kunnen wij ons belangrijke werk voortzetten !

Heeft u nog vragen? Bezoek onze vernieuwde website: www.mijnwogstisdediksteendelangste.nl. Of geef een belletje als u voorbij fietst of bij de voordeur staat.