Achter de borden bij: FC Lisse- Quick Boys?
Nou, nee, wij dachten het niet. Na het debacle bij onze vrienden van FC Lisse van vorig jaar hadden wij, het Wogstengilde, besloten om een keertje ons heil ergens anders te zoeken. En waar kun je dat beter doen dan in een plaats met een naam die eindigt op wogs? Juist …in Hogs ! “Waar ??” horen wij u denken….Juist, in Horst ! In het heerlijke Limburgse land. daar waar de mens nog tijd neemt om te leven, te eten, en te drinken. In het bronstgroen eikenhout, waar men gek is op een pilske en een wogs. Daar zijn uw wogsten-proevers dan ook heen gegaan.
Was het wat ? Ach, bij sportpark Erica, het complex van A.V.V. America (waarschijnlijk zesde klasse onderbond) had men bedacht om een tentje naast het complex neer te zetten zodat er ruimte was voor één of ander aggenebbus bandje uit de buurt, Rowwen Heze of iets dergelijks (het bandje speelde overigens ook nog even ons clublied, alleen hadden die onverlaten er een andere tekst bij verzonnen. Schandalig !). En tja…nu we er toch waren zijn we maar even binnen gaan kijken en wat schetste onze verbazing? Het zat helemaal vol met boeren die het zo nodig vonden dit ook aan ieder die het maar horen wilden dit ook te laten horen.Bij elk wissewasje was het “Boeruh !” Gingen we plassen: “ Boeruh !” Gingen we drinken : “Boeruh !”...…en wij kunnen u dit vertellen: dit heeft tot een uur of twee ‘s nachts geduurd. Op zich grappig, maar daar kwamen wij natuurlijk niet voor. Ook waren wij niet naar Horst afgereisd om ons het shirt van het lijf te laten scheuren. Men doet dit zodat men dan kan touwtje springen.
“Hoe ??” horen wij u denken? Nou, simpel: je buurman wordt van zijn t-shirt ontdaan en ook zijn buurman en ook zijn buurman en ook zijn buurman plus al die andere buren en dan maakt men van al die shirtjes één groot lint en dan vindt men het nodig om touwtje te gaan springen. Misschien iets voor onze supportersvereniging. Dan verkopen ze tenminste ook nog iets. Ja, want s`avonds staan ze weer allemaal in de rij om een nieuw shirt te kopen. Wat al dat volk ook geweldig vond was om al het goudgele vocht midden in elkaars porum te gooien. En als je geluk had dan gooiden ze het in de lucht. Waar ze niet mee gooiden was waar wij helemaal voor naar Horst waren afgereisd. Dat was de Wogs…..en de reis was niet voor niets geweest: Deze wogs werd gewoon gegrild…..hoezee ! Ook was er een ruime keuze uit verschillende accessoires voor op je wogs. Laten wij er een paar noemen: uien. champignons, zuurkool, en allerlei verschillende sauzen. Het enige wat wij ons afvroegen was of de lange zwarte haren die af en toe tussen het broodje zaten ook bij de accessoires hoorden, maar goed, oei, oei, oei, wat waren ze lekker ! Het sap loopt ons sjeun wieder uut d’n bek, om het maar even in het plaatselijke dialect te houden. Wat een heerlijk smaakfestijn ! Qua prijs en kwaliteit was het perfect ! Wij vrezen met groten vrezen dat onze vrienden van Skeveling er een geduchte concurrent bij hebben. Voor dit broodje wogst hielden wij niet onze neus omhoeg. Volgend jaar zullen wij daar weer van de partij zijn om de bgoodsjes wogs te testen en en ik weet zeker dat wij dan weer zullen zeggen: ‘t is een kwestie van geduld, rustig wachten op de dag, dat heel het wogstgilde over de wogst uit Limburg lult….Maar da`s logisch !
Bent u ook wel eens in een ander land verwend met het plaatselijke bgoodsje wogst? Laat het ons weten en mail ons !
Ons email-adres is cordebilliewilgeenplakjesmaareenhelerookworst@wogstadoo.nl
Nou, nee, wij dachten het niet. Na het debacle bij onze vrienden van FC Lisse van vorig jaar hadden wij, het Wogstengilde, besloten om een keertje ons heil ergens anders te zoeken. En waar kun je dat beter doen dan in een plaats met een naam die eindigt op wogs? Juist …in Hogs ! “Waar ??” horen wij u denken….Juist, in Horst ! In het heerlijke Limburgse land. daar waar de mens nog tijd neemt om te leven, te eten, en te drinken. In het bronstgroen eikenhout, waar men gek is op een pilske en een wogs. Daar zijn uw wogsten-proevers dan ook heen gegaan.
Was het wat ? Ach, bij sportpark Erica, het complex van A.V.V. America (waarschijnlijk zesde klasse onderbond) had men bedacht om een tentje naast het complex neer te zetten zodat er ruimte was voor één of ander aggenebbus bandje uit de buurt, Rowwen Heze of iets dergelijks (het bandje speelde overigens ook nog even ons clublied, alleen hadden die onverlaten er een andere tekst bij verzonnen. Schandalig !). En tja…nu we er toch waren zijn we maar even binnen gaan kijken en wat schetste onze verbazing? Het zat helemaal vol met boeren die het zo nodig vonden dit ook aan ieder die het maar horen wilden dit ook te laten horen.Bij elk wissewasje was het “Boeruh !” Gingen we plassen: “ Boeruh !” Gingen we drinken : “Boeruh !”...…en wij kunnen u dit vertellen: dit heeft tot een uur of twee ‘s nachts geduurd. Op zich grappig, maar daar kwamen wij natuurlijk niet voor. Ook waren wij niet naar Horst afgereisd om ons het shirt van het lijf te laten scheuren. Men doet dit zodat men dan kan touwtje springen.
“Hoe ??” horen wij u denken? Nou, simpel: je buurman wordt van zijn t-shirt ontdaan en ook zijn buurman en ook zijn buurman en ook zijn buurman plus al die andere buren en dan maakt men van al die shirtjes één groot lint en dan vindt men het nodig om touwtje te gaan springen. Misschien iets voor onze supportersvereniging. Dan verkopen ze tenminste ook nog iets. Ja, want s`avonds staan ze weer allemaal in de rij om een nieuw shirt te kopen. Wat al dat volk ook geweldig vond was om al het goudgele vocht midden in elkaars porum te gooien. En als je geluk had dan gooiden ze het in de lucht. Waar ze niet mee gooiden was waar wij helemaal voor naar Horst waren afgereisd. Dat was de Wogs…..en de reis was niet voor niets geweest: Deze wogs werd gewoon gegrild…..hoezee ! Ook was er een ruime keuze uit verschillende accessoires voor op je wogs. Laten wij er een paar noemen: uien. champignons, zuurkool, en allerlei verschillende sauzen. Het enige wat wij ons afvroegen was of de lange zwarte haren die af en toe tussen het broodje zaten ook bij de accessoires hoorden, maar goed, oei, oei, oei, wat waren ze lekker ! Het sap loopt ons sjeun wieder uut d’n bek, om het maar even in het plaatselijke dialect te houden. Wat een heerlijk smaakfestijn ! Qua prijs en kwaliteit was het perfect ! Wij vrezen met groten vrezen dat onze vrienden van Skeveling er een geduchte concurrent bij hebben. Voor dit broodje wogst hielden wij niet onze neus omhoeg. Volgend jaar zullen wij daar weer van de partij zijn om de bgoodsjes wogs te testen en en ik weet zeker dat wij dan weer zullen zeggen: ‘t is een kwestie van geduld, rustig wachten op de dag, dat heel het wogstgilde over de wogst uit Limburg lult….Maar da`s logisch !
Bent u ook wel eens in een ander land verwend met het plaatselijke bgoodsje wogst? Laat het ons weten en mail ons !
Ons email-adres is cordebilliewilgeenplakjesmaareenhelerookworst@wogstadoo.nl